Exact 100 jaar geleden, op 24 februari 1917, stierf Arnold Willem Truyens, amper 25 jaar oud.
Enige maanden eerder werd hij samen met enkele honderden lotgenoten weggevoerd naar Duitsland.  Hij belandde in het kamp van Kassel-Niederzwehren, een verdelingsinrichting voor Belgische dwangarbeiders. Willem overleed  er aan een onbehandelde borstvliesontsteking, het gevolg van de slechte leefomstandigheden in het kamp.

Een paar dagen eerder stierf in Kassel-Niederzwehren ook al Pieter Hendrik Loykens, een 43-jarige landbouwer afkomstig van ‘t Enneven in Lommel.

Beide mannen liggen begraven op het kerkhof van het kamp.

Kameraden Jaak Haagdoren (°1885) en Alfons De Koninck (°1878) waren beiden schrijnwerkers te Lutlommel. Net als vele anderen werden ze op 29 november 1916 naar Duitsland weggevoerd, waar ze samen 2 jaar in een werkkamp verbleven.

Over hen werd verteld hoe ze in Lommel op zekere dag een Duits soldaat met verlof ontmoetten. De Duitser had flink gedronken en strompelde laveloos over straat. Jaak en Alfons besloten de knaap een afranseling te geven. Toen ze hem ’s anderdaags opnieuw zagen, vroegen ze hem grinnikend en wijzend op zijn blauwe oog: “Zijn het uw kameraden die u zo hebben toegetakeld?”

Omdat hij geheime rapporten over de grens had gebracht, werd Jaak in augustus 1918 een tweede keer gevangen genomen door de Duitsers.
In het café van zijn ouders aan de Grote Barrier luisterde hij de gesprekken van de Duitsers af. De informatie die hij op die manier verzamelde, bezorgde hij aan de inlichtingdienst. Hiervoor maakte hij gebruik van een holle wandelstok waarin hij zijn rapporten verstopte. Hij gebruikte vervolgens de smoes dat hij als schrijnwerker bomen ging opmeten aan de grens, om daar de wandelstok over de draadversperring te gooien.